Gepubliceerd op 16/09/2011 à 10:14
Hormoontherapie bij prostaatkanker kan belangrijke bijwerkingen hebben. Is het comfortabeler om de behandeling tijdelijk te onderbreken?
Hormoontherapie wordt vandaag vaak voorgeschreven bij prostaatkanker. Soms moet de patiënt deze behandeling zijn leven lang volgen. In België worden er 22.000 patiënten op die manier behandeld. Doel is om de evolutie van de tumor af te remmen of zijn groei te minderen. Zo kunnen we de levensverwachting van de patiënt verlengen. Toch kan hormoontherapie ook belangrijke bijwerkingen hebben.
In het begin hebben de bijwerkingen weinig impact op de algemene gezondheid: warmteopwellingen, verminderd libido enz. Maar op langere termijn worden ze belangrijker, bijvoorbeeld in de vorm van gewichtstoename en verlies van spiermassa. Deze bijwerkingen verhogen op hun beurt het risico op een hartstilstand, hersenberoertes, diabetes enz. Bijwerkingen op lange termijn kunnen zijn: botontkalking, cognitieve stoornissen (zoals geheugenproblemen en aandachtsverlies), stemmingsstoornissen, wat dan weer kan leiden tot depressie.
Deze bijwerkingen kunnen het leven met prostaatkanker extra zwaar maken. Een oplossing om de bijwerkingen te verminderen, zou een intermitterende hormoontherapie kunnen zijn. Een dergelijke behandeling begint met een kuur van minstens zes maanden en wordt daarna stopgezet. Tijdens de stopperiode controleert de behandelende arts regelmatig de PSA-waarden. Als de waarde opnieuw stijgt, wijst dat uit dat de kanker weer terrein wint. Dan wordt er opnieuw een behandelingsperiode opgestart.
De duur van deze ‘behandelingspauze’ hangt af van de evolutiesnelheid van de prostaatkanker en van de gevoeligheid van de patiënt op de behandeling. Bij ongeveer 25% duurt de stopzetting meer dan een jaar. Bij een beperkt aantal patiënten kan het zelfs drie of vier jaar duren voor ze een nieuwe behandeling krijgen.
Wat is de reële impact van intermitterende hormoontherapie op de levenskwaliteit? Daar is nog geen duidelijkheid over. De impact op die bijwerkingen hangt af van patiënt tot patiënt. Zo kan een intermitterende behandeling de opvliegers bij bepaalde personen vermijden. Maar bij andere personen en meer bepaald bij 65-plussers, houden die bijwerkingen langer aan. Het komt soms voor dat de bijwerkingen blijven doorgaan tot er een nieuwe behandeling wordt opgestart. In dat geval heeft de stopzetting weinig nut gehad. Bijwerkingen wegwerken of niet? Alles hangt af van het profiel van de patiënt, zijn leeftijd en zijn gevoeligheid ten opzichte van de behandeling.
Deel en print dit artikel
Stemmingsstoornissen, vermoeidheid, erectiestoornissen, gewichtstoename, spiermassaverlies, opvliegers, stijgende cholesterol- en bloedsuikerwaarden en osteoporose … beho...
Lees verderDe chirurgische verwijdering van de prostaat (totale prostatectomie) is de standaardbehandeling voor niet-uitge...
Lees verderIn de eerste plaats naar de lymfeklieren in het kleine bekken en naar de botten, vooral in de wervelkolom...
Lees verderEen Italiaans onderzoeksteam bestudeerde het potentieel van de legendarische reukzin van honden (1). Hun hypothese: dankzij een specifieke training zouden onze viervoeter...
Lees verder"Terzake" ging op de Dag tegen Kanker een kijkje nemen in het Universitair Ziekenhuis van Antwerpen, waar naarstig aan een doorbraak wordt gewerkt: "Het is veelbelovend,...
Lees verderDe wijze waarop het vet in je lichaam is verdeeld, kan op lange termijn een invloed hebben op je gezondheid.
Uit een onderzoek blijkt namelijk dat de aanwezigheid van bu...
Prof. Roumeguère, specialist in de urologische oncologie in het Erasmusziekenhuis
Prof. Patrick Flamen, diensthoofd nucleaire geneeskunde (Jules Bordet Instituut)
Dr. Antonio Renda, uroloog in het Grand Hôpital de Charleroi (GHdC)
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen