Het is echt niet leuk meer. Ik weet wel dat acne eigen is aan de adolescentie en dat andere jongens van mijn klas het misschien ook wel zullen krijgen. Maar momenteel ben ik de enige, op enkele meisjes na. Maar niet bij Liselotte, en juist bij haar wil ik goed scoren. Mijn zelfvertrouwen krijgt daar dus een ferme deuk van. Ik ben het zo beu. Elke ochtend kijk ik in de spiegel en hoop ik dat alle puistjes, pukkels en zwarte puntjes verdwenen zijn. Maar het verloopt juist andersom.
Bij mijn mama moet ik ook al niet om begrip vragen. Zij zegt dat papa nog acne had toen ze elkaar leerden kennen en dat het haar niet heeft verhinderd smoorverliefd te worden op hem. Dat zal met mij niet gebeuren: Liselotte vindt mij vies. Tot oma met de oplossing voor de dag kwam: zij stelde mama voor om toch eens naar de huidarts te gaan. Ik dacht dat huidverzorging alleen iets voor meisjes was. Maar nu weet ik wel beter. En eraan prutsen doe ik ook niet meer. Mijn acne is niet weg, maar ik heb duidelijk minder puisten.
De psychologische impact van acne kan zeer groot zijn. Het is ook een zeer zichtbare aandoening en de maatschappelijke druk om er goed uit te zien, is erg groot. Zeker bij jongeren in de pubertijd, toch vaak al een periode met veel vragen en onzekerheden, kan acne een belangrijke impact hebben op het zelfbeeld. Jongeren hebben dan soms ook onrealistische verwachtingen wanneer ze een behandeling voor acne wensen. Vooral zullen ze het nodige geduld moeten hebben, want de bestaande behandelingen bieden voor de meeste patiënten een goede oplossing met duidelijke verbetering van de acne. Maar ze moeten langdurig volgehouden worden.
Dit heeft voornamelijk te maken met de spontane evolutie van de aandoening met perioden van opstoten en verbeteringen, ook zonder behandeling. Deze schommelingen worden door de patiënten dan gekoppeld aan allerlei factoren die ze graag zelf willen controleren, zoals voeding. Verder worden puisten nog onbewust door de mensen geassocieerd met gebrek aan hygiëne, wat hier dus zeker niet het geval is.
Het risico op een depressie neemt sterk toe in het eerste jaar dat volgt op de diagnose van acne. Het aantal bedraagt dan 18,5% bij mensen met acne, tegen 12% bij de alge...
Lees verderProf. Petra De Haes, Dermatologie, UZ Leuven
Jolan, 16 jaar
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen