Alzheimer

---

NIEUWS

Gepubliceerd op 23/02/2011 à 23:10

Nieuwe criteria voor de diagnose van de ziekte van Alzheimer?

De bestaande criteria om de ziekte van Alzheimer te diagnosticeren zijn achterhaald, zo stelt een internationaal team van neurologen. In het augustusnummer van het vaktijdschrift The Lancet Neurology pleiten zij voor de invoering van nieuwe criteria om de aandoening vast te stellen. Op die manier zou de diagnose drie jaar eerder gesteld kunnen worden dan nu het geval is.

Momenteel wordt alzheimer pas gediagnosticeerd als de klinische symptomen van de ziekte duidelijk herkenbaar zijn. Doorgaans kampt de patiënt al jarenlang met dementieverschijnselen voor het woord alzheimer valt. De criteria die worden gehanteerd om de diagnose te stellen dateren uit 1984.  

Drie jaar tijdwinst

Die criteria zijn achterhaald, zo meent een team van deskundigen onder leiding van professor Bruno Dubois, arts aan het Parijse ziekenhuis Pitié-Salpêtrière en onderzoeksdirecteur aan het Franse instituut voor gezondheid en medisch onderzoek INSERM. “De wetenschappelijke kennis is sinds 1984 sterk geëvolueerd, Door gebruik te maken van nieuwe onderzoeksmethoden, gebaseerd op de huidige stand van de wetenschap, kunnen we de aandoening al opsporen tot drie jaar voor er dementie optreedt,” aldus professor Dubois.

 

Welke criteria?

Het deskundigenteam stelt voor om de diagnose te stellen bij patiënten die gedurende minstens zes maanden aantoonbare last hebben van progressief geheugenverlies en die positief testen op minstens een van de ondersteunende biomarkers van alzheimer na een MRI- of PET-scan en een analyse van de cerebrospinale vloeistof. Genetische mutatie voor alzheimer in de familie vormt een aanvullend criterium.  

Nieuwe medicijnen op komst

Het stellen van een juiste en vroegtijdige diagnose van Alzheimer is belangrijk voor de behandeling en de begeleiding van patiënten, maar ook voor mogelijke toekomstige therapieën. “De komende jaren of zelfs maanden zullen er geneesmiddelen op de markt die het ziekteproces zouden kunnen afremmen. Een vroegtijdige opsporing van de aandoening is belangrijk om de patiënten zo snel mogelijk te kunnen behandelen”, benadrukt professor Dubois. Een vroegtijdige diagnose heeft immers pas zin als de behandelende arts de getroffenen en hun omgeving een doeltreffende preventieve therapie kan voorstellen. Tot op heden is dat niet echt het geval.

Realistisch blijven

“Dergelijke nieuwe criteria zijn vooral relevant voor researchdoeleinden, bijvoorbeeld als een nieuw medicijn wordt uitgetest op een homogene groep patiënten,” nuanceert professor Jan De Bleecker, hoogleraar neurologie aan de Universiteit Gent en stafneuroloog aan het Gentse Universitaire Ziekenhuis. “Zolang er geen preventieve therapieën bestaan, blijft het klinische oordeel van de arts een primordiale rol spelen bij de diagnose van individuele patiënten”, aldus nog professor De Bleecker.  

De nieuwe criteria moeten nog worden onderworpen aan validatiestudies en de goedkeuring krijgen van de bevoegde instanties. Maar het is alvast hoopvol nieuws voor de 24 miljoen patiënten die wereldwijd door de ziekte getroffen zijn.   

Isabel Bracke

Bron: The Lancet