Symptomen

Kenmerkend voor een basaalcelcarcinoom is het parelmoeraspect. Het letsel lijkt op een kleine bult met een putje in het midden, is roze of rood van kleur, en heeft bijna doorschijnende, glanzende knobbeltjes op de rand.

Kleine vertakte bloedvaatjes kunnen zichtbaar zijn op het oppervlak. Sommige gebieden van het letsel kunnen blauwachtig of bruin zijn.

Heel grote basaalcelcarcinomen kunnen korstjes vertonen of vocht afgeven.

Soms is er jeuk of pijn.

De veranderingen ten opzichte van normale huid kunnen ook miniem zijn: een vlakke, stevig aanvoelende, lichtgekleurde plek, vergelijkbaar met een eczeemplek die meestal niet jeukt.

Een aanslepend wondje dat maar niet geneest, kan wijzen op de ontwikkeling van een basaalcelcarcinoom.

90% van de basaalcelcarcinomen in het gezicht

Basaalcelcarcinomen ontwikkelen zich op plaatsen die worden blootgesteld aan de zon, dus vooral op het hoofd en de hals. Meer dan 90% komt voor in het gezicht. Zo zijn de neus, de binnenste ooghoek, de oren en de slapen voorkeursplekken.

Maar deze huidkankers kunnen ook op de romp (huid van borst en rug) voorkomen. Hier kunnen ze heel talrijk zijn, bijvoorbeeld bij langdurige arsenicuminname.

Uitbreiding en herval van basaalcelcarcinoom

Basaalcelcarcinomen groeien traag en zaaien zelden uit. Als ze dan toch uitzaaien, kan de doorgroei naar onderliggende weefsels en botten, indien niet tijdig behandeld, grote schade aanrichten, bijvoorbeeld aan het oog.

Een herval op dezelfde plek als een eerste behandelde tumor is altijd mogelijk. Bovendien heeft wie eens een basaalcelcarcinoom heeft gehad, meer kans op recidieven (ontwikkeling van een nieuwe huidkanker) binnen de vijf jaar.