Chemotherapie en immunotherapie

Chemotherapie

Tot voor kort, was chemotherapie in monotherapie, dat wil zeggen zonder bijkomende behandeling, gebruikelijk in alle stadia van chronische lymfoïde leukemie.

Monoklonale antistoffen

Vandaag voegt men aan de chemotherapie meteen een gerichte immunotherapie toe. Deze immunotherapie bestaat uit antistoffen tegen specifieke antigenen die aanwezig zijn op de celoppervlakte van chronische lymfoïde leukemiecellen. Deze behandeling wordt intraveneus toegediend, om de vier weken, gedurende zes cycli. Vandaag bestaat de referentiebehandeling bij personen in goede fysieke conditie, ongeacht de leeftijd, dan ook in de combinatie van chemotherapie (fludarabine en cyclofosfamide) en een behandeling met antistoffen (immunotherapie met rituximab) (afgekort R-FC). Bij patiënten in minder goede fysieke conditie (met andere woorden die tegelijkertijd nog andere ziekten hebben) is fludarabine en cyclofosfamide niet aangewezen en wordt dit best vervangen door een beter verdragen chemotherapie, zijnde chloorambucil of bendamustine. Recente studies tonen ook hier aan dat het toevoegen van immunotherapie aan deze chemotherapie (afgekort R-B of R-Chl) tot betere resultaten leidt.
Nieuwe antistoffen zoals obinutuzumab en oftatuzumab zullen in de toekomst kunnen worden gecombineerd met chemotherapie bij nieuwe patiënten of wanneer de patiënt op een combinatietherapie met fludarabine niet gereageerd heeft.

Kleine moleculen

Ook zogenoemde kleine moleculen kunnen de woekergroei en de overleving van lymfocyten afremmen. Ibrutinib, idelalisib en venetoclax zullen bij mensen met een bepaald type chromosoomafwijking kunnen worden toegediend.
Tal van studies die verschillende combinatieschema's met gekende en nieuwe moleculen onderzoeken, zijn nog lopende.