Diagnose

Transittijd in de dikke darm (TTD)

Indien de behandeling de constipatie niet verbetert, en de oorzaak niet kan worden achterhaald, kunnen bijkomende onderzoeken worden uitgevoerd. Door het meten van de transittijd (doorgangstijd) in de dikke darm kan de mate van vertraging worden bepaald van het evacuatieproces via de dikke darm. Zeer kleine plastic, radio-opake kogeltjes ('pellets') worden dan door de patiënt ingeslikt. De volgende dagen worden verschillende radiografieën uitgevoerd om de tijd te meten die deze 'pellets' erover doen om uit de darm te komen. Dit onderzoek kan ook vaststellen welk specifiek deel van de dikke darm een rol speelt bij de constipatie.

Anorectale manometrie

Met de anorectale manometrie (drukmeting) kan de toestand van de anale sluitspier worden onderzocht. Er wordt dan een klein ballonnetje geplaatst in de endeldarm en opgeblazen met een sonde om de aanwezigheid van ontlasting na te bootsen. Dan kan de druk worden gemeten die door de sluitspier wordt uitgeoefend.

Colonoscopie

Indien de arts de aanwezigheid vermoedt van een kanker in de dikke darm, wordt meestal een colonoscopie voorgesteld. Daarbij wordt de dikke darm bekeken door middel van een flexibele darm waaraan een camera vastzit. Voor dit onderzoek moeten eerst de afvalresten uit de dikke darm verwijderd worden. Een colonoscopie wordt meestal uitgevoerd onder een lichte anesthesie.

Bevraging van de patiënt

De dialoog tussen arts en patiënt is zeer belangrijk bij constipatie. Soms is het een taboe en er kan ook heel wat ongerustheid mee gemoeid zijn, ook al bestaat er bij constipatie meestal geen enkel risico voor de gezondheid. De arts zal in de eerste plaats bepalen of het inderdaad wel om constipatie gaat. Herinner u dat constipatie wordt bepaald als minder dan drie keer per week ontlasting hebben. Hij zal dan de weerslag ervan evalueren op de levenskwaliteit. Vroegere ziekten en operaties, geneesmiddelengebruik, voedingsgewoonten en het niveau van fysieke activiteit zullen eveneens worden nagegaan.

Klinisch onderzoek

Door het gebied van de endeldarm (rectaal onderzoek) te onderzoeken, kan de arts vaststellen of er opgestapelde ontlasting, aambeien of andere afwijkingen (fissuren, gezwellen...) aanwezig zijn. Ook kan daarbij de tonus van de anale sluitspier worden nagegaan.