Wat zijn de meest vernieuwende behandelingen voor darmkanker?

Biologische geneesmiddelen behoren op dit moment tot de meest innoverende behandelingen. Ze vallen een specifieke functie van de kankercel aan: zijn groei. Deze stoffen geven minder bijwerkingen dan de klassieke chemotherapie, omdat gezonde cellen gespaard blijven. Meestal worden ze in combinatie met chemotherapie gegeven om hun doeltreffendheid te verhogen. Na falen van chemotherapie kunnen ze ook alleen worden voorgeschreven. Een andere nieuwigheid is dat bepaalde chemotherapeutische stoffen nu beschikbaar zijn in een orale vorm.

Waarom worden er gecombineerde behandelingen gegeven?

Door het combineren van chemotherapie en biologische agentia kan de tumor beter onder controle worden gehouden, in het bijzonder bij leveruitzaaiingen. De grootte ervan kan zelfs worden verminderd. Daarna kunnen ze met een chirurgische ingreep worden verwijderd.

En als de kanker vergevorderd is en genezing niet meer mogelijk is?

Als darmkanker te ver gevorderd is om operatief te verwijderen, ziet de therapeutische strategie er totaal anders uit. De doelstelling is dubbel: de tumor onder controle houden om de levensduur van de patiënt te verlengen, maar ook een aanvaardbare levenskwaliteit nastreven. Na het bereiken van de eerste doelstelling kunnen we aan de patiënt behandelingsvrije perioden voorstellen, bijvoorbeeld om op vakantie te gaan. We kunnen hem eveneens slechts één, minder schadelijk product voorschrijven, zoals een biologisch geneesmiddel.

Zijn er technologische vernieuwingen geweest?

Op het gebied van heelkunde zijn de ingrepen om leveruitzaaiingen weg te snijden steeds doeltreffender. Tot twee derde van de lever kan worden weggesneden. Dat verhoogt de overlevingskansen van de patiënt. Andere opmerkelijke technische vooruitgangen zijn radiofrequentie, waarbij niet-verwijderbare levertumoren worden weggebrand, en plaatselijke behandelingen, zoals de rechtstreekse inspuiting van radioactieve deeltjes in de lever.

Is de behandeling van darmkanker sterk geëvolueerd?

Ja. Vroeger werd elke dikkedarmkanker op dezelfde manier behandeld, ongeacht het type patiënt en het type tumor. Vandaag gebeurt de behandeling ‘op maat’, ‘à la carte’. Dankzij nieuwe beeldvormingstechnieken kunnen we sneller opsporen of de patiënt op de behandeling reageert en deze indien nodig aanpassen. We maken ook vooruitgang in de profilering van de tumoren. In de toekomst zal het waarschijnlijk mogelijk zijn om subtypes van de tumor te onderscheiden. Elk type zal anders kunnen worden behandeld, volgens een vastgesteld protocol naargelang van het stadium en het moleculaire profiel van de tumor.

Wat zijn de onderzoekssporen voor de toekomst?

Onderzoekers proberen te begrijpen waarom bepaalde patiënten wel reageren op bepaalde biologische geneesmiddelen en anderen niet. En ze trachten nieuwe ‘verantwoordelijke factoren’ voor darmkanker te identificeren om nieuwe gerichte behandelingen te ontwikkelen. Dat onderzoek zal helpen om de profilering van de tumoren en de uitwerking van behandelingsprotocollen te verbeteren.

Buikpijn: een vaak voorkomend symptoom

"Mijn kanker werd negen jaar geleden gediagnosticeerd. Ik was 61 jaar. Ik had meer en meer last van buikkrampen: mijn maag was ontregeld. Ik raadpleegde een gastro-enteroloog maar ik had geen enkel vermoeden dat het om dikkedarmkanker ging. Ik wist niet dat deze aandoening pijn kon veroorzaken. Maar de dokter dacht er onmiddellijk aan omdat ik vreselijk bleek en vermagerd was. Hij deed een bloedonderzoek, dan een coloscopie en hij regelde onmiddellijk een dringende chirurgische ingreep, één week later. Toen ik de diagnose te horen kreeg, ben ik niet in elkaar gestort. Integendeel. Ik zei tegen mezelf dat ik hier wel doorheen kom en zal vechten. Mijn grootste motivatie was om mijn kleinkinderen te zien opgroeien."

Zeven maanden behandeling tegen dikkedarmkanker

"In feite had ik geluk bij een ongeluk. De chirurg moest een deel van het rechtercolon wegnemen, maar hij heeft gelukkig niet moeten raken aan de linkerkant. Anders had ik misschien een stoma nodig gehad. Na de operatie heb ik ook chemotherapie gekregen om de kans op terugval te beperken. De behandeling heeft in totaal zeven maanden geduurd. Ik heb ze vrij goed verdragen, ben niet al te ziek geweest. En vooral, de behandeling tegen dikkedarmkanker geeft geen haaruitval. Dat zou heel zwaar geweest zijn, vrees ik."

Kanker… en daarna?

"Ik leid vandaag een volledig normaal leven. Ik hoef zelfs geen speciaal dieet te volgen. Maar de arts benadrukte dat je nooit genezen bent van kanker. Om de zes maanden wordt een radiografie en een scan gedaan om na te gaan of de kanker niet terugkomt. Twee jaar geleden werden lymfeknopen ontdekt op de heelkundige snijvlakken. Mijn arts was ongerust. Hij liet me om de drie maanden op controle komen om de evolutie van de lymfeknopen te volgen. Maar ze veranderden niet. Afgelopen februari waren ze verdwenen. Ik moet bekennen dat ik buiten deze controles niet aan mijn kanker denk of aan het risico op terugval. Gelukkig maar, want je moet kunnen vergeten en een zo normaal mogelijk leven kunnen leiden."