Chirurgie bij behandeling eierstokkanker

Doel van de chirurgie

Het doel van een chirurgische ingreep is de tumor maximaal te verwijderen. Wanneer geen of slechts heel weinig tumor aanwezig blijft na de operatie, heeft de chemotherapie een maximaal effect.

De uitgebreidheid van de chirurgie is afhankelijk van verschillende factoren, onder andere het stadium van de eierstokkanker, de leeftijd van de patiënte, de eventuele kinderwens enz.

Chirurgie in de praktijk

De behandeling van eierstokkanker bestaat doorgaans uit het verwijderen van de baarmoeder, de eileiders, beide eierstokken en een vetschort tussen maag en dikke darm.

Wanneer de eierstokkanker andere organen heeft aangetast, kan het soms noodzakelijk zijn een deel van de darm, de blaas, het middenrif, de lever, de milt of het longvlies te verwijderen met als doel de tumor maximaal weg te nemen.

Lymfeklieren in het bekken en langs de grote bloedvaten in de buik worden eveneens vaak verwijderd. Daarna wordt microscopisch onderzoek verricht om na te gaan of er eventueel kankercellen aanwezig zijn.

Wanneer de eierstokkanker zich in de buikholte heeft verspreid, komt die vaak voor als kleine uitstulpingen, 'implantaten' genoemd. Dat kan op de darm, het buikvlies of de diafragmakoepels. Deze implantaten kunnen zich verder ontwikkelen tot grote massa's. Het is noodzakelijk al deze implantaten te verwijderen, soms door het buikvlies op die plaatsen weg te nemen.

Deze uitgebreide chirurgische ingreep noemt de arts 'debulking', en is de eerste en cruciale stap in de behandeling.

Interval debulking

Wanneer de arts oordeelt dat een maximale verwijdering van alle tumoren in de buikholte niet haalbaar is in een eerste fase, kan een ‘interval debulking’ worden voorgesteld.

Door een kijkoperatie kan de arts de uitgebreidheid en de eventuele operabiliteit beter schatten en vervolgens een weloverwogen keuze maken om meteen te opereren of vooraf chemotherapie te starten. Bij een goede reactie op doorgaans 3 kuren chemotherapie, kan de tumorgrootte afnemen en vaak wordt ook vastgesteld dat kleine uitzaaiingen in de buikholte verkleinen of verdwijnen. Dit biedt meer kans op volledige chirurgische verwijdering van alle letsels en waarschijnlijk zal de patiënte deze zware chirurgische ingreep met meer succes doorstaan.

Na de operatie en een herstelperiode volgen doorgaans nog 3 kuren chemotherapie.