Dr. Jo De Koninck, neuroloog aan het Sint-Vincentiusziekenhuis Deinze
Op een dag werd een jonge dertiger met een hersenberoerte in het Sint-Vincentiusziekenhuis binnengebracht. Na ondervraging van de patiënt vermoedde Dr. Jo De Koninck dat hij aan de ziekte van Fabry leed. Een correcte diagnose, zo bleek achteraf.
De patiënt in kwestie was een man in zijn dertigerjaren. Dat is wel erg jong om een beroerte, ook wel cerebrovasculair accident (CVA) genoemd, te doen. Bovendien bleek dat hij al in behandeling was bij een neuroloog voor vreemde tintelingen in zijn handen en voeten, bijvoorbeeld wanneer hij koud of warm water aanraakte. Het CVA en die temperatuurgevoeligheid deden een lichtje branden: ik herinnerde me een informatiefolder over de ziekte van Fabry. De symptomen die de patiënt had, kwamen wel heel sterk overeen met de symptomen op de folder. Samen met de patiënt overliep ik de andere symptomen… en ze bleken op hem van toepassing.
Zo bleek dat de patiënt al sinds zijn puberteit last had van toenemende rode vlekjes rond de navel en onderbuik. Ook wist hij van een cardioloog dat hij een uitgezette hartspier had. Ik liet de patiënt een aantal tests ondergaan en daaruit bleek dat het enzym alfa-galactosidase bij hem niet werkte, wat typisch is voor patiënten met de ziekte van Fabry.
Enerzijds was hij opgelucht om te horen vanwaar zijn klachten vandaan kwamen…en dat er een behandeling voor was! Anderzijds schrok hij toen hij vernam dat de ziekte van Fabry een erfelijke aandoening is: was er gevaar voor zijn zoontje? Ik stelde hem gerust dat de ziekte van Fabry gebonden is aan het X-chromosoom. Vaders kunnen hun gemuteerde X alleen overdragen op hun dochters, moeders daarentegen op hun dochters én zonen. Mijn patiënt heeft de ziekte dus van zijn moeder geërfd. Maar omdat zij geen klachten had, had mijn patiënt nooit kunnen weten dat hij ook aan Fabry leed.
Van die rode vlekjes rond zijn navel, angiokeratomen, bleek de patiënt al jaren last te hebben. Een dermatoloog aanzag ze verkeerdelijk voor petechiën (kleine huidbloedinkjes). Was zijn dermatoloog attent geweest, dan had men kunnen overgaan tot een behandeling, en zijn ziekte kunnen afremmen. Maar lysosomale ziekten komen nu eenmaal weinig voor, waardoor artsen soms te weinig kennis hebben. Anderzijds hebben veel mensen angiokeratomen zonder de ziekte van Fabry te hebben. Hier is de vraag dus of die allemaal gescreend moeten worden...
Deel en print dit artikel
In de lokalen van de Association Belge des Maladies Neuro-Musculaires (ABMM, Belgische Vereniging voor Neuromusculaire Aandoeningen) in La Louvière trekken de kleurrijk...
Lees verderMet de slogan ‘Dag na dag. Hand in hand’ wordt op deze dag stilgestaan bij de mensen die samenleven met een persoon met een zeldzame ziekte. “We moeten deze mensen tonen...
Lees verder“Enzymsubstitutietherapie, de aangewezen behandeling bij de ziekte van Pompe, is gericht op het verv...
Lees verderAngiokeratomen zijn donkerrood-paarse papels op de huid, dat zijn kleine bultjes of verdikkinkjes, waarvan de grootte var...
Lees verder"Terzake" ging op de Dag tegen Kanker een kijkje nemen in het Universitair Ziekenhuis van Antwerpen, waar naarstig aan een doorbraak wordt gewerkt: "Het is veelbelovend,...
Lees verderChronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen