Prostaatkanker

---

NIEUWS

Gepubliceerd op 13/10/2014 à 11:05

Honden om prostaatkanker op te sporen?

En als de ‘beste vriend van de mens’ nu eens diens leven kon redden? Dankzij hun uitzonderlijk verfijnde reukzin kunnen honden op een dag misschien een belangrijke rol spelen bij de opsporing van prostaatkanker …

Een Italiaans onderzoeksteam bestudeerde het potentieel van de legendarische reukzin van honden (1). Hun hypothese: dankzij een specifieke training zouden onze viervoeters in staat zijn om prostaatkankerspecifieke vluchtige bestanddelen op te sporen in urine.

Twee speciaal afgerichte honden snoven de urine op van 677 mannen, van wie er 320 prostaatkanker hadden. De honden slaagden er met 98% nauwkeurigheid in om zieke proefpersonen te onderscheiden van gezonde. Maar vanwaar nu het nut om honden in te zetten bij de opsporing van prostaatkanker, naast de andere bestaande technieken?

Prostaatkanker: de limieten van PSA

“Vandaag is de opsporing van prostaatkanker gebaseerd op een bloedanalyse waarbij de concentratie van een bepaald eiwit, PSA (prostaatspecifiek antigeen) wordt gemeten”, aldus prof. Bertrand Tombal, diensthoofd urologie van de Universitaire Ziekenhuizen Saint-Luc. Een hoog PSA-gehalte wijst op een prostaataandoening. Het kan daarbij gaan om kanker, maar evengoed om een infectie of een goedaardige tumor. “Eigenlijk heeft slechts een minderheid van alle mannen met een verhoogde PSA-concentratie prostaatkanker”, benadrukt prof. Tombal.

De opsporing van prostaatkanker verfijnen

Vandaar dat er sinds een tiental jaar gespeurd wordt naar meer ‘prostaatkankerspecifieke’ markers, om de screening te verfijnen en nodeloze biopsieën te vermijden.

Bij die alternatieve strategieën vinden we onder meer beeldvormingstechnieken zoals MRI (magnetische resonantie). Ze kunnen verdachte prostaatletsels opsporen en helpen nagaan of een biopsie aangewezen is, en zo ja, waar precies. “Dat is momenteel de modernste en doeltreffendste methode”, vervolgt prof. Tombal.

Daarnaast zijn er ook meer specifieke bloed- en urinetests. Ze zijn gebaseerd op de hypothese dat mannen met prostaatkanker typische eiwitten produceren in hun bloed of urine.

“De studie die het Italiaanse onderzoeksteam heeft uitgevoerd, is gebaseerd op een dergelijke veronderstelling. De eiwitten in de urine van zieke proefpersonen zouden een specifieke geur verspreiden die kan worden opgespoord door zeer gevoelige sensoren … of door honden!”

Honden om prostaatkanker op te sporen?

Tussen theorie en dagelijkse praktijk moeten echter nog een reeks hindernissen worden overwonnen. “Grootschaliger studies bij een zeer groot aantal patiënten zijn hiervoor nodig. Deze tests moeten ook worden vergeleken met de huidige opsporingstechnieken. Het onderzoek daarnaar staat momenteel nog in de kinderschoenen. Toch zijn de resultaten van de studie in kwestie wel degelijk interessant. Het gaat om een mogelijk veelbelovende methode voor de vroegtijdige opsporing van prostaatkanker. Bovendien zou het gebruik van een dergelijke goedkope techniek financieel voordelig kunnen zijn”, aldus nog prof. Tombal.