Herstellen van het normale sinusritme

Antiaritmische geneesmiddelen

Verschillende antiaritmische geneesmiddelen komen in aanmerking om het sinusritme opnieuw in te stellen bij voorkamerfibrillatie. Enkele namen: flecaïnide, propafenon, sotalol, amiodaron. Als deze geneesmiddelen niet doeltreffend zijn, kan een aparte techniek aangewend worden waardoor het hart op een regelmatig ritme kan opstarten. Deze techniek is elektrische cardioversie.

Elektrische cardioversie

Elektrische cardioversie is het toedienen van een elektrische schok, uitwendig op de borstkas. Een korte algemene verdoving is hiervoor nodig. Meestal worden de antiaritmische geneesmiddelen die vóór de elektrisch schok gebruikt werden, daarna opnieuw voorgeschreven om te trachten een recidief van voorkamerfibrillatie te vermijden.

Ablatie van de zones verantwoordelijk voor het abnormale hartritme

Met ablatie poogt men de zones in het hart, waar de abnormale elektrische activiteit ontstaat die verantwoordelijk is voor het snelle en onregelmatige ritme, te vernietigen. Heel vaak liggen deze zones in de linkervoorkamer rond de monding van de longaders. Ter herinnering, de natuurlijke elektrische start van de hartsamentrekking ontstaat normaal in een welbepaalde zone, de sinusknoop.

Voor ablatie worden meestal verschillende katheters langs de bloedvaten vanuit de lies tot in linker- en rechtervoorkamer gebracht. Eenmaal in het hart geeft de ablatiekatheter warmte af die kleine zones hartweefsel heel gericht vernietigt ("wegbrandt").

Behoud van het sinusritme

• In een gezond hart

Bij paroxismale voorkamerfibrillatie heeft een eenmalige ablatie 70 tot 80% kans op succes. Dat betekent dat veel personen in voorkamerfibrillatie na ablatie in sinusritme zullen komen. Ablatie geniet de voorkeur bij patiënten die een gezond hart hebben maar frequente episoden van voorkamerfibrillatie. In 70% van de gevallen zal de patiënt na ablatie zonder antiaritmische geneesmiddelen verder kunnen. De antiaritmische medicatie wordt niet onmiddellijk na de geslaagde ablatie gestopt, maar pas na enkele maanden.

• In een ziek hart

Bij persistente voorkamerfibrillatie is het hartweefsel niet meer zo gezond en geeft ablatie minder goede resultaten. Toch kan nog 50 tot 60% succes verwacht worden. Het toevoegen van antiaritmische geneesmiddelen blijft vaak onontbeerlijk. Bovendien is het vaak aangeraden om, in geval van een bestaande hartziekte, de antistollingsbehandeling op lange termijn te behouden.

Complicaties van ablatie

Ablatie van voorkamerfibrillatie moet gebeuren in centra met ervaring. De procedure van ablatie geeft 5% complicaties. In de meeste gevallen zijn het complicaties die gemakkelijk te behandelen zijn. Er is echter een risico op sterfte van 1 tot 2 personen op 1000. Daarom moet deze behandeling voorbehouden blijven voor patiënten die veel symptomen hebben en dit – kleine – risico op complicaties aanvaarden.