Begrijpen

Acute of chronische bronchitis?

Acute bronchitis steekt plots de kop op en is van voorbijgaande aard. Meestal duurt de ziekte tien tot twintig dagen.

We spreken van chronische bronchitis als de patiënt gedurende twee opeenvolgende jaren drie maanden of langer per jaar hoest en fluimen opgeeft. De chronische ziektevorm zien we vooral bij rokers en vereist een andere behandeling.

Chronische obstructieve longziekte (COPD)

Chronische bronchitis treedt vaak op bij mensen die COPD, of chronische obstructieve longziekte, hebben. Typisch voor COPD is een chronische verstopping van de bronchiën als gevolg van roken. De ziekte is grotendeels onomkeerbaar. De verstopping van de bronchiën gaat samen met een vernietiging van de longblaasjes: emfyseem. Na verloop van tijd kan COPD tot ademhalingsinsufficiëntie leiden. Dan kunnen de longen onze cellen niet genoeg zuurstof leveren.

Als iemand met COPD een superinfectie van de bronchiën krijgt, kan de ademhalingsfunctie plots sterk achteruitgaan.

In tegenstelling tot iemand met een gezond ademhalingssysteem kan zo’n infectie van de bronchiën bij COPD-patiënten heel ernstig zijn. Een gespecialiseerde medische behandeling is nodig.

Het ademhalingsapparaat bestaat uit het geheel van luchtwegen. Onder de bovenste luchtwegen – neusholte, strottenhoofd, keelholte – ligt de luchtpijp die ongeveer tien centimeter lang is (bij een volwassene).

Die vertakt zich in twee bronchiën die elk in een long uitmonden. De bronchiën vormen vele kleinere vertakkingen: de longpijptakjes of bronchioli.

Aan het einde van die vertakkingen, heel diep in de longen, zitten een soort zakjes, de longblaasjes. Hier komt de zuurstof in contact met het bloed en vindt de gasuitwisseling plaats.

Bronchitis: ontsteking van de bronchiën

Acute bronchitis is een ontsteking van de bronchiën die meestal te wijten is aan een virus en af en toe aan een bacterie.

Als reactie op de infectie ontstaat er een ontsteking. De binnenzijde van de bronchiën is bedekt met trilhaarcellen, die onzuiverheden afvoeren. Bij een bronchitis kunnen ze hun taak niet meer vervullen.

Het slijm dat van nature in de bronchiën zit, stapelt zich op. Het wordt moeilijk om het af te voeren en verstopt de luchtwegen. Dan begint de patiënt te hoesten om via fluimen het overtollige slijm af te voeren. Dat is bronchitis.

Bronchitis vs. longontsteking

Een bronchitis zit vooral op de bronchiën. Als de longblaasjes ontstoken raken, krijgen we geen bronchitis, maar longontsteking (pneumonie). Deze longziekte is vaak te wijten aan een bacterie. Soms treden er ernstige complicaties op en in bepaalde gevallen kan longontsteking zelfs dodelijk zijn.

Zuurstof, bron van leven

De lucht die we inademen bevat een element dat onontbeerlijk is voor de goede werking van ons lichaam: zuurstof. Een waardevolle stof waar onze lichaamscellen dol op zijn. En dat is heel normaal, want onze cellen hebben zuurstof nodig om goed te werken, zicht te vermeerderen en te overleven. Zonder zuurstof gaan onze cellen dood.

Activiteit van de longen

In rust ademt een volwassene gemiddeld elke minuut zes liter lucht in. Bij het inademen stroomt de lucht door de bovenste luchtwegen. Dan duikt hij de luchtpijp in en komt hij via de bronchiën in de longblaasjes terecht. Daar vindt de gasuitwisseling plaats.

Zuurstof is noodzakelijk voor het lichaam. Ze bindt zich met de rode bloedcellen die de zuurstof door het hele lichaam vervoeren. Tegelijkertijd verdwijnt bij het uitademen het koolzuurgas (CO2) uit het bloed. Dat CO2 circuleert in het bloed en is een afvalproduct van onze cellen.