Chirurgie

Myomectomie via laparotomie

Myomectomie is het operatief verwijderen van één of meerdere fibromen. De baarmoeder zelf wordt gespaard, waardoor een zwangerschap dus mogelijk blijft. Traditioneel wordt een myomectomie uitgevoerd via een laparotomie of buikoperatie. Daarbij wordt  een kleine – meestal horizontale – snede in de buik gemaakt (zoals voor een keizersnede). De chirurg kan voor deze ingreep kiezen als er veel fibromen zijn, als ze groot zijn of als ze diep groeien.

Myomectomie via laparoscopie

Als het fibroom niet te groot is (de maximale diameter hangt af van de ervaring van de gynaecoloog met laparoscopische operaties) en als er niet meer dan vier fibromen zijn, kan een myomectomie via laparoscopie (kijkoperatie) worden uitgevoerd. De chirurg maakt eerst kleine gaatjes rond de navel en boven de pubis (het schaambeen). Via die weg brengt hij instrumenten in en haalt hij het fibroom er in kleine stukjes uit.

Myomectomie via hysteroscopie

Met deze techniek wordt het fibroom langs vaginale weg verwijderd. Alleen submucosale fibromen kunnen op die manier worden weggehaald. De chirurg voert een endoscopie van de baarmoederholte uit via de vagina (hysteroscopie). Via de schede brengt hij een endoscoop (een lang buisje dat voorzien is van een camera) tot in de baarmoeder. Met een metalen naaldje van enkele millimeters dat met elektriciteit wordt verhit, snijdt de chirurg het fibroomweefsel in kleine stukjes en haalt ze dan uit de baarmoederholte. Er wordt dus niet in het lichaam gesneden en er hoeft dus ook niet gehecht te worden.

Bij een hysterectomie wordt de baarmoeder weggehaald. Het is de enige definitieve oplossing voor fibromen, omdat er zich daarna geen nieuwe kunnen vormen. Deze operatie wordt enkel toegepast in de zwaarste gevallen waar de andere therapeutische mogelijkheden niet helpen of kunnen worden toegepast en/of bij patiënten die geen kinderen meer willen. De hysterectomie is gedeeltelijk (of subtotaal: de baarmoederhals wordt gespaard) of volledig. Ze kan op drie manieren worden uitgevoerd:

• via de buik (snede in de onderbuik),
• via de vagina,
• via laparoscopie (meerdere kleine sneetjes in de zone boven de pubis).

Meestal kan de patiënt kiezen of ze haar eierstokken al dan niet wil houden. De beslissing hangt af van de leeftijd, of de patiënt al dan niet al in de menopauze is en of er in de familie gevallen zijn van eierstokkanker.