Inzicht

Opgelet voor uitdroging!

Het grootste gevaar van buikgriep is uitdroging. Die wordt veroorzaakt door vochtverlies als gevolg van diarree, braken en/of koorts. Uitdroging kan fataal zijn als ze niet tijdig behandeld wordt. Vandaar het essentiële belang van preventie of, in voorkomend geval, de behandeling zo snel mogelijk te starten.

Signalen van uitdroging

• droge huid (als u in de huid knijpt en dan loslaat, blijft de plooi zichtbaar)
• droge mond
• zwaktegevoel en zware vermoeidheid
• spierkrampen
• gewichtsverlies
• minder vaak urineren, en donkerder urine
• bij baby's zijn de ogen en de zachte delen van de schedel ingevallen.

Hoger risico op uitdroging

Naast baby's en kinderen jonger dan vijf jaar lopen ook ouderen, zieken en mensen met een verzwakte afweer (door hiv bijvoorbeeld) meer risico op buikgriep, diarree en dus ook uitdroging.

Waarvoor dient de spijsvertering?

Het spijsverteringsstelsel, van mond tot anus, is als een fabriek. Het organisme 'verwerkt' het voedsel en absorbeert de stoffen (eiwitten, koolhydraten, vetten, vitamines, oligo-elementen...) die onmisbaar zijn voor zijn goede werking. Het spijsverteringsproces duurt 24 tot 40 uur.

Welk parkoers volgt ons voedsel?

Ons voedsel wordt voortgestuwd door de slokdarm en komt eerst in de maag terecht. Daar wordt het voor de eerste keer ontbonden, door de werking van het maagzuur en de samentrekking van de maag ('vermalingseffect').

Vervolgens belandt het in de dunne darm. Daar wordt het door toevoeging van spijsverteringsenzymen (afkomstig van de pancreas, de lever en de galblaas) geabsorbeerd. De opneembare stoffen komen terecht in de bloed- en lymfevaten rond de darmen.

Tot slot gaat het resterende materiaal naar de dikke darm (of colon), waar een groot deel van het vocht wordt opgenomen. Resten die geen voedingswaarde hebben voor het lichaam, worden via de endeldarm (rectum) op natuurlijke wijze uitgedreven, dus via de stoelgang.

Waardoor wordt het voedsel voortgestuwd?

Dankzij de omringende spieren trekken de holle organen (slokdarm, maag en darmen) spontaan samen, waardoor het voedsel geleidelijk voortgestuwd wordt. Deze specifieke spiersamentrekkingen wordt 'peristaltiek' of 'digestieve motiliteit' genoemd.

Virale gastro-enteritis

Buikgriep wordt in twee derde van de gevallen veroorzaakt door een virus, vooral bij kinderen. Eén van de meest voorkomende oorzaken van gastro-enteritis is het rotavirus. Dat veroorzaakt elk jaar ongeveer 125 miljoen gevallen van diarree en eist jaarlijks 800.000 doden door uitdroging. Onder hen 500.000 kinderen onder de vijf jaar, vooral in de ontwikkelingslanden.

Bacteriële gastro-enteritis

Buikgriep kan ook veroorzaakt worden door ziekteverwekkende bacteriën: salmonella, Shigella, Listeria, Campylobacter, Escherichia coli, Clostridium difficile, Vibrio chlolerae (de bacterie die cholera veroorzaakt)...

Parasitaire gastro-enteritis

De symptomen van buikgriep kunnen ook veroorzaakt worden door parasieten (Cryptosporidium, Giardia bijvoorbeeld). Ze komen ook voor bij bepaalde tropische ziekten. Buikgriep van parasitaire oorsprong is zeldzaam in onze streken.

Welke effecten op het spijsverteringskanaal?

Virussen, bacteriën en parasieten gaan te werk op verschillende manieren en in diverse onderdelen van het spijsverteringskanaal. Hoe precies, is afhankelijk van hun aard, wat meteen verklaart waarom de symptomen zo uiteenlopen. De ene nestelen zich in de dunne darm, de andere in de dikke darm of de maag. Sommige veroorzaken letsels in het spijsverteringskanaal of geven toxines af. Maar allemaal vernietigen ze een groot deel van de cellen en/of goede bacteriën die de darmwand bekleden. Daardoor wordt de goede werking van het spijsverteringskanaal verstoord. Het voedsel passeert te snel, de opneembare stoffen hebben niet de tijd om correct geabsorbeerd te worden door de dunne darm. Ook het vocht wordt niet voldoende opgenomen door de dikke darm. In dat geval spreken we van diarree.

Buikgriep: een infectie van het spijsverteringskanaal

Buikgriep (gastro-enteritis) is een infectie van het spijsverteringskanaal. Ze kan van virale, bacteriële of parasitaire oorsprong zijn. Ze gaat gepaard met diarree, al kunnen er ook andere symptomen optreden zoals braken, koorts of buikpijn. Buikgriep duurt gemiddeld vijf tot zeven dagen.

Frequentie van buikgriep

Buikgriep komt vaak voor. Bijna iedereen maakt het minstens één keer in zijn leven door. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) zijn er ongeveer 2 miljard gevallen van diarree per jaar, alle oorzaken samen.

Een typisch 'buikgriepseizoen'?

In België vallen buikgriepepidemieën door het rotavirus elke winter samen met griep- en bronchiolitisepidemieën.

Buikgriep, indigestie en turista

• Indigestie is een spijsverteringsprobleem dat veroorzaakt wordt door overdaad aan voedsel of alcohol, of door bedorven of verrot voedsel. In tegenstelling tot gastro-enteritis veroorzaakt indigestie geen koorts.
• Turista of reizigersdiarree veroorzaakt diarree door het eten van voedsel dat besmet is door een bacteriële ziekteverwekker (ziektekiem). Toeristen en personen die naar exotische landen reizen, worden er soms het slachtoffer van.