Een bloedonderzoek is vaak de eerste stap bij gezwollen klieren of andere onverklaarde symptomen. Een bloedonderzoek volstaat niet om de diagnose van lymfoom te stellen, maar het geeft aanwijzingen over een eventuele infectieuze oorzaak van de klierzwelling (zoals klierkoorts). Wanneer de biopsie van de klier de aanwezigheid van een lymfoom bevestigt, worden meer uitgebreide bloedtests aangevraagd.
Bij vermoeden van een lymfoom moet er altijd een microscopisch onderzoek van de cellen gebeuren. Een stukje van de lymfeklier of van het verdachte lymfeweefsel wordt afgenomen om te analyseren (biopsie). Antigeentests en genetische tests vervolledigen de biopsie. Zo kan bevestigd worden of de cellen kwaadaardig zijn en kan worden nagegaan welke cellen –
B- of T-lymfocyten – aan de oorsprong van de ziekte liggen.
Na de diagnose van lymfoom worden aanvullende onderzoeken gedaan, zoals een beenmergbiopsie, om de uitbreiding van de ziekte te bepalen (eventuele invasie van het beenmerg door de kankercellen). Onder lokale verdoving neemt de arts met een speciale uitgeholde naald een beetje beenmerg af uit het darmbeen, een van de bekkenbeenderen. Vervolgens wordt het beenmerg microscopisch onderzocht en grondiger geanalyseerd.
Met behulp van een CT-scan (computertomografie) worden gedetailleerde beelden van de organen verkregen. In het geval van lymfoom dient de CT-scan vooral om de borstkas en het abdomen te onderzoeken. Zo kunnen de meeste diepliggende en perifere klieren onderzocht worden, maar ook de toestand van verschillende organen, zoals de lever.
Een scan (CT) wordt vandaag vaak gecombineerd met een onderzoek dat de weefselactiviteit nagaat, de PET-scan (positron emission tomography). Met een PET-CT kunnen dus zowel morfologische als functionele beelden van weefsels verkregen worden. Het is een onmisbaar instrument geworden bij de evaluatie van de uitgebreidheid van lymfomen.
Een lymfoom tast de cellen van het immuunsysteem aan. Die bewegen zich per definitie doorheen het hele lichaam om ons te beschermen, onder meer tegen infecties. Het lymfo...
Lees verder“In de vroege ziektestadia is 90 tot 95% van de hodgkinpatiënten na vijf jaar nog in leven. Als de ziekte meer gevorderd is, ligt die overleving nog steeds rond de 85 à 9...
Lees verderHet zorgpad gaat van start bij de eerste aanmelding van de patiënt in het ziekenhuis. “De taken van iedereen, zowel medische als psychosociale zorgverleners, moeten van h...
Lees verderDe klachten waarmee patiënten te maken krijgen na afloop van de behandeling hangen nauw samen met de therapie die ze hebben ondergaan. Wanneer het l...
Lees verderImmunochemotherapie is een combinatie van twee verschillende behandelingen: immunotherapie en chemotherapie.
Lees verderOm een lymfoom te kunnen diagnosticeren, moeten we de ziekte eerst lokaliseren. Er zijn diverse onderzoeken mogelijk: echografie, radiografie of PET-scan.
Lees verderAction Lymphome Wallonie Bruxelles (ALWB), een patiëntenvereniging, heeft op 16 september 2023 een ‘Dag van de Patiënten’ georganiseerd om patiënten, hun naasten en zorgv...
Lees verderAction Lymphome Wallonie Bruxelles, een patiëntenvereniging, heeft op 16 september 2023 een ‘Dag van de Patiënten’ georganiseerd om patiënten, hun naasten en zorgverlener...
Lees verderDe Caring Hat werd ontworpen door Fabienne Delvigne. Dit initiatief biedt hoeden aan als alternatieve oplossing voor pruiken en mutsen, bijvoorbeeld voor wie lijdt aan haaruitval ten gevolge van een kankerbehandeling.
Dr. Florence Van Obbergh, hematoloog in het ziekenhuis van Jolimont, geeft een update over de evolutie van de levenskwaliteit na een transplantatie.
Professor Virginie De Wilde, hoofd van de dienst Hematologie in het Erasmusziekenhuis/Universitair Ziekenhuis van Brussel, heeft deelgenomen aan de oprichting van de vereniging Action Lymphome Wallonie-Bruxelles (ALWB).
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen