Biologische therapieën: TNF-remmers en interleukineremmers

Biologische medicijnen of biologicals zijn stoffen die worden aangemaakt met technieken uit de moleculaire biologie. Ze richten zich op de verschillende stadia van het immuno-inflammatoire proces en moeten zo de vorming van huidletsels blokkeren. Hun werking is vergelijkbaar met die van de natuurlijk door het lichaam aangemaakte antilichaampjes. Biologicals zijn een echte revolutie in de behandeling van psoriasispatiënten, maar het zijn heel dure behandelingen. Daarom worden ze alleen ingezet bij ernstige vormen van psoriasis die niet reageren op of een contra-indicatie hebben voor de drie volgende behandelingen: PUVA-therapie, methotrexaat en ciclosporine. Voor dit type van medicijnen moet de patiënt wel een test laten uitvoeren die een vroegere, latente of actieve tuberculose of een virale infectie uitsluit.

Er zijn momenteel twee groepen van biologische therapieën beschikbaar:

• TNF-remmers: deze medicijnen blokkeren de werking van TNF, een eiwit dat een rol speelt in het ontstekingsproces. Op dit moment zijn er drie stoffen beschikbaar: infliximab, etanercept en adalimumab. De eerste wordt via een infuus toegediend, de twee andere worden subcutaan toegediend (injectie onder de huid).
• Interleukineremmers: ustekinumab is een antilichaam dat zich richt tegen twee andere eiwitten die een rol spelen in het ontstekingsproces bij psoriasis: interleukine 12 (IL-12) en interleukine 23 (IL-23). Het medicijn wordt toegediend via een onderhuidse injectie; deze behandeling moet om de drie maanden herhaald worden. Recent zijn nog twee andere stoffen op de markt gekomen: secukinumab en ixekizumab. Die richten zich op interleukine 17, (IL-17) en maken de behandeling zo nog gerichter.