Ander beeldvormend medisch onderzoek

Bij scintigrafie met radioactief jodium doet men een beroep op een radioactieve stof (isotoop genoemd) om een orgaan in beeld te brengen. Voor dit onderzoek krijgt de patiënt een intraveneuze injectie met een zeer kleine hoeveelheid radioactief product (jodium-123). Dit product wordt opgenomen door de schildklier om knobbels zichtbaar te maken.

De patiënt ligt uitgestrekt op zijn rug en er worden foto’s gemaakt met behulp van een gammacamera boven hem. Deze camera legt de stralingen vast die door het radioactieve product voortbrengt.

Dankzij die foto’s kan men bepalen of de knobbels koud zijn (in dat geval nemen ze weinig radioactiviteit op en zijn ze dus minder actief dan de rest van de schildklier) of warm (in dat geval zijn ze actiever dan de rest van de schildklier). Warme knobbels zijn gewoonlijk goedaardig, terwijl sommige koude knobbels cancereus kunnen zijn.

Hetzelfde onderzoek kan ook worden uitgevoerd met een andere radioactieve isotoop, technetiium-99m. Deze onderzoeken geven aanleiding tot een kleine hoeveelheid radioactieve straling, maar zijn contra-geïndiceerd tijdens de zwangerschap en de borstvoeding.

Bij tomodensitometrie wordt gebruikgemaakt van speciale röntgenapparaten die driedimensionale beelden in schijven maken van organen, weefsels, botten en bloedvaten in het lichaam. Daardoor kan men:

• plaats en omvang van de schildkliertumor bepalen,
• de organen, weefsels en lymfeklieren naast de schildklieren onderzoeken om eventuele uitzaaiingen van de kanker op te sporen.

Men kan eveneens een MRI-scan voorschrijven om te testen of de schildklierkanker zich uitgebreid heeft, al maken dergelijke onderzoeken geen deel uit van de in alle gevallen aangewezen check-up.