Er is goede en er is slechte cholesterol …

Cholesterol is een vet of lipide en op zich niet oplosbaar in bloed. Om oplosbaar te worden, moet het zich binden aan eiwitten of proteïnen. Zo ontstaan lipoproteïnen, die instaan voor het transport van cholesterol in de bloedbaan. Naargelang de soort proteïne waaraan de cholesterol zich bindt, onderscheiden we 'goede' en 'slechte' cholesterol.

LDL-cholesterol is de 'slechte' cholesterol. LDL staat voor lipoproteïne van lage densiteit. Omdat de densiteit van LDL hoger is dan van bloed, slaat LDL-cholesterol neer in de wand van de slagaders. Gevolg: vet stapelt zich op. Dat is de eerste stap naar atherosclerose (aderverkalking). De slagaderwand wordt minder soepel, en er kunnen scheurtjes ontstaan. Tegelijkertijd wordt de wand ook dikker, de holte van de slagader vernauwt en kan gedeeltelijk of helemaal verstopt geraken (trombus). Dit fenomeen van atherosclerose kan zich voordoen in alle slagaders: in het hart, de hersenen, de benen … en zelfs in de penis. 60 tot 70% van de totale cholesterol in het bloed circuleert onder de vorm van LDL-cholesterol.

Wanneer de cholesterol zich echter bindt aan proteïnen van hoge densiteit, ontstaat HDL-cholesterol. Dit lipoproteïne slaat niet neer in de wand van de slagaders maar voert de cholesterol mee naar de lever voor recyclage. De overtollige cholesterol wordt, via de gal onder de vorm van galzuren, in de stoelgang uitgescheiden. HDL-cholesterol werkt dus atherosclerosevorming tegen en beschermt de slagaders. Vandaar zijn omschrijving als 'goede' cholesterol.