Wat is het belang van een te hoge cholesterol in vergelijking met de andere risicofactoren voor hart- en vaatziekten?

Wat betreft de primaire preventie, dat is bij mensen die nog geen hart- of vaatziekte hebben of nog geen hart- of herseninfarct hebben gehad, moet een familiale voorgeschiedenis van dergelijke ziekten een extra alarmbel doen luiden. Wie in zijn familie leden heeft die voor hun 50-55ste gestorven zijn aan een hart- of vaatziekte, kan dit risico overgeërfd hebben. Als hun totaal cholesterol en slechte cholesterol (LDL) dan verhoogd zijn, is het absoluut nodig om deze waarden te verlagen. Bovendien hanteert men in deze gevallen de strengste drempelwaarden, namelijk minder dan 80 mg/dl voor LDL-cholesterol. Hoe de cholesterolspiegels uiteindelijk verlaagd worden – geneesmiddelen, voeding, lichaamsbeweging ... -, maakt minder uit. De patiënt moet ervan worden overtuigd dat hij zijn uiterste best moet doen om deze hoge cholesterolspiegels omlaag te krijgen.

Waarom praat iedereen zo vaak over zijn cholesterol?

Cholesterol is een heel tastbare risicofactor. De meting is gemakkelijk en bovendien stabiel. In tegenstelling tot de bloeddruk bijvoorbeeld, die heel variabel kan zijn. Eenmaal een te hoge cholesterol gemeten wordt, kan men er niet aan ontsnappen. Als de patiënt niets doet, zal die bij een volgende meting nog te hoog zijn. Triglyceriden daarentegen kunnen tot 40% variëren van de ene dag op de andere. Vandaar dat men zich nu meer concentreert op apolipoproteïne B (apoB), dat is een eiwit (=proteïne) dat deel uitmaakt van een ander lipoproteïne, maar met constantere waarden in het bloed. Dat zou een volgende stap zijn om het risico op een hart- en vaatziekte preciezer in te schatten.