Vertragen van het hartritme bij voorkamerfibrillatie

Nadat het risico op een bloedklonter onder controle gebracht werd, bestaat de behandeling van voorkamerfibrillatie erin om de symptomen van de patiënten te verbeteren: het hartritme vertragen, als het te snel is, of, als de symptomen talrijk zijn, het normale sinusritme van het hart te herstellen. Een hartritme van maximaal 110 slagen per minuut in rust is een redelijke doelstelling bij voorkamerfibrillatie.

In eerste instantie zullen geneesmiddelen aangewend worden om het losgeslagen hartritme onder controle te krijgen. Geneesmiddelen die het hartritme onder controle kunnen krijgen, zijn bètablokkers, hartfrequentievertragende calciumantagonisten, digitalis en amiodaron.

Vaak is het niet mogelijk om de hartslag te vertragen tot de meeste symptomen verdwenen zijn (hartkloppingen, kortademigheid, pijn op de borst). Symptomen zijn ook te wijten aan het onregelmatige ritme. Dan zal men proberen om het normale sinusritme opnieuw de bovenhand te laten nemen.