Het visuele onderzoek bestaat uit het observeren van de anus en de plooien errond, ook wel de anale rand genoemd. Daarbij kan de arts een prolaps die niet meer verdwijnt, evenals hemorroïdale tromboses ontdekken. Hij kan ook aan de patiënt vragen om te persen. Zo kan de arts een hemorroïdale aandoening in een minder gevorderd stadium vaststellen.
Een ander uitwendig teken van een hemorroïdale aandoening is een marisca (mariske). Dat zijn huidplooien die zich soms vormen als restant van een grote prolaps. De patiënt neemt een houding aan die het mogelijk maakt om de anus te onderzoeken, gewoonlijk de zogenaamde ‘genupectorale houding’: op ellebogen en knieën, de borstkas gesteund op de onderzoekstafel. Die houding is niet pijnlijk, maar kan ongemakkelijk zijn. Als dat idee u belet om een arts te raadplegen, aarzel dan niet om er met uw arts over te praten. Het onderzoek is ook mogelijk, terwijl u op uw linkerzijde ligt, met de knieën opgetrokken tegen de borstkas.
Het rectaal toucher: onvoldoende, maar noodzakelijkZoals de naam aangeeft, bestaat het rectaal toucher uit een onderzoek van het anale kanaal en het rectum (de endeldarm) met de vingers. De arts brengt een gehandschoende vinger met een glijmiddel in de anus.
Dat voelen volstaat niet om de toestand van de aambeien te kennen, omdat die niet kunnen worden betast. Maar er kan wel worden nagegaan of de symptomen niet te verklaren zijn door een ander probleem: abces, tumor enz.
Met het rectaal toucher kunnen ook bepaalde complicaties van aambeien worden opgespoord, zoals een vernauwing van het anale kanaal of een anale fissuur (kloof of oppervlakkig letsel van het kanaal).
Tot slot kan de arts met het rectaal toucher de spierspanning (tonus) van de anus meten.
Met een scalpel worden de belangrijkste aambeienstructuren weggenomen. Dat is de meest volledige aanpak.
De niet-chirurgische behandelingen van aambeien veroorzaken gewoonlijk niet veel pijn, zijn gemakkelijk te organiseren en hun bijwerkingen zijn meestal verwaarloosbaar.
Maar ze...
Lees verderDe instrumentele behandelingen hebben als doel om een fibrose (een soort litteken) te creëren bovenop het aambeienweefsel. Dat versterkt...
Lees verderCrèmes tegen aambeien zijn plaatselijke behandelingen. Die moeten worden aangebracht rond de anus: ofwel aan de buitenkant ofwel in het anale kanaal met behulp van een applicator....
Lees verderVenotropica of venotonica worden oraal toegediend. Ze verbeteren de bloedsomloop in de aders. Ze werken in op de wanden van de aders door...
Lees verderDe volumevergrotende laxeermiddelen (vb.: psyllium of ispaghul) zijn vezels die het volume van de stoelgang en de hoeveelheid water vergroten. Ze...
Lees verderDr. Florence Hut, chirurg-proctoloog in het UVC Brugmann
Angst voor het vaccin
Artrose
Buikgriep
Chronische bronchitis
Covid-19
Covid-19 en fake news
Diabetes
Hemofilie
Hoge bloeddruk
Lactose-intolerantie
Longkanker
Lysosomaal zure lipase deficiëntie
Melanoom
Multipel myeloom
Prostaatkanker
Transplantatie van organen