Diagnose

TSH-concentratie

Met een bloedafname kan de concentratie van TSH (Thyroïd Stimulating Hormone) worden gemeten. Dat hormoon wordt geproduceerd door de hypofyse. Een verlaagde concentratie is een teken van hyperthyreoïdie. Bij een te hoge concentratie in het bloed van de schildklierhormonen T3 en T4 reageert de hypofyse immers door de TSH-afscheiding te verminderen. Doel is de hormoonproductie te verlagen.

Antistoffen tegen de TSH-receptoren

Met de bloedafname kan ook de concentratie antistoffen tegen de schildklier (antistoffen tegen de TSH-receptoren) worden gemeten om de oorsprong van de aandoening te bepalen. Als die antistoffen aanwezig zijn, is de hyperthyreoïdie auto-immuun van oorsprong (ziekte van Graves-Basedow): de antistoffen die het lichaam produceert, keren zich tegen het lichaam. Tot slot kan met de meting van de T3- en vooral de T4-hormonen de intensiteit van de hyperthyreoïdie worden geëvalueerd.

Onderzoek van de schildklieractiviteit

Een scintigrafie is een medische beeldvormingstechniek waarmee de activiteit van de schildklier zichtbaar kan worden gemaakt. Enerzijds wordt er gekeken of de schildklier te hard werkt, anderzijds wordt er bepaald dat die abnormale werking homogeen verdeeld is in de schildklier of dat alleen bepaalde duidelijk afgegrensde zones niet werken.

Het onderzoek maakt het ook mogelijk om bijvoorbeeld de ziekte van Graves-Basedow, die de hele schildklier treft, te onderscheiden van een toxisch schildklieradenoom, dat ook ‘warme nodulus’ wordt genoemd, en gekenmerkt wordt door hyperactieve knobbeltjes in de schildklier.

Injectie met radioactief jodium

Bij dat onderzoek moet de patiënt radioactief jodium innemen. Daarna kan de arts met een camera (gamma-camera) zien waar het jodium zich hecht.