Trombopenie en bloedingen

Tekort aan bloedplaatjes

Een tekort aan bloedplaatjes noemt men trombocytopenie of trombopenie.

Bij primaire immune trombopenie worden de bloedplaatjes, om een nog onbekende reden, als lichaamsvreemd beschouwd, terwijl ze dat niet zijn. Om zich hiertegen te beschermen maakt het lichaam antistoffen tegen deze lichaamsvreemde stof aan. Net zoals het doet tegen bacteriën en virussen. Maar bij immune trombopenie ontstaan zo antistoffen tegen de eigen bloedplaatjes (autoantistoffen). Het gevolg is dat de bloedplaatjes worden vernietigd, meestal in de milt.

Soms verstoren de autoantistoffen ook in het beenmerg de vorming van nieuwe bloedplaatjes en zijn de gevolgen nog meer uitgesproken.

Wat zijn de gevolgen van te weinig bloedplaatjes?

Als een persoon te weinig bloedplaatjes heeft, kan het bloed minder stollen. Dat betekent dat het lichaam een bloeding minder kan stoppen. Mensen met een tekort aan bloedplaatjes zullen snel blauwe plekken hebben bij de minste stoot. Het tandvlees bloedt bij het poetsen van de tanden. Menstruatie kan langer duren en heviger zijn. Bloed in de urine of in de stoelgang is mogelijk. In zeldzamere gevallen is een hersenbloeding of hersenvliesbloeding mogelijk.

Wanneer moet een tekort aan bloedplaatjes worden behandeld?

Onze reserve aan bloedplaatjes houdt vrij lang stand. Slechts bij waarden onder 50.000 per microliter (µl) verhoogt de kans op bloedingen. Bij waarden onder de 30.000 per microliter (µl) is de kans op bloedingen zo groot dat behandeling overwogen moet worden.