Een scan en beeldvorming met magnetische resonantie zijn meer gespecialiseerde beeldvormingsonderzoeken. Men doet er een beroep op wanneer er een vermoeden van longkanker is of om de diagnose te verfijnen. De CT-scan (tomodensitometrie) en de NMR-scan (nucleaire magnetische resonantie) maken het mogelijk om dwarsdoorsneden door het lichaam te maken. Dankzij deze technieken kan een longtumor nauwkeurig gemeten worden en de lokalisatie ervan bestudeerd. Deze onderzoeken worden ook uitgevoerd om de aanwezigheid van metastasen op te sporen.
Bij een bronchoscopie wordt een soepel buisje (endoscoop) in de luchtpijp geschoven zodat de arts het binnenste van de luchtpijp kan zien. De longarts kan daarbij stukjes weefsel uit de luchtpijp of uit een eventuele tumor afnemen. Dit maakt het mogelijk om de diagnose van longkanker met zekerheid te stellen dankzij de analyse onder de microscoop van de afgenomen weefsels. Op deze manier kan men ook het type longkanker bepalen: kleincellige of niet-kleincellige longkanker.
Met een bot- of skeletscintigrafie kunnen eventuele uitzaaiingen in het skelet waargenomen worden.
Om het principe van de PET-scan te begrijpen, moet men eerst weten dat de kankercellen veel sneller delen dan normale cellen. Ze hebben dus veel energie nodig. Bij een PET-scan wordt een licht radioactief product intraveneus toegediend. Het product zet zich vast op de lichaamszones met verhoogde activiteit. Op de tumor en de eventuele uitzaaiingen dus. Met een PET-scan is het mogelijk om met behulp van een bijzondere camera nauwkeurige beelden te maken van deze zones, en dat in het hele lichaam.
Het mediastinum is de ruimte tussen de longen in de borstkas waarin zich onder meer het hart, de luchtpijp, sommige grote vertakkingen van de luchtpijp, lymfeknopen (of lymfeklieren)... bevinden. Een mediastinoscopie is een kijkoperatie achter het borstbeen (via een kleine snede vlak boven het borstbeen) waarbij het mediastinum onderzocht wordt via een buisje voorzien van een camera. Op deze manier worden ook stukjes van de lymfeknopen weggenomen om te onderzoeken of er uitzaaiingen zitten in de lymfeknopen in de borstkas.
Bepaalde soorten niet-kleincellige longkankers hebben cellen met specifieke genetische afwijkingen (mutaties). Patiënten met dit soort kanker kunnen behandeld worden met nieuwe biologische geneesmiddelen die heel doelgericht de kankercellen aanvallen, en daardoor ook minder bijwerkingen hebben. Om te achterhalen of een longkanker in aanmerking komt voor zulke behandeling, zijn bijkomende testen nodig. Het gaat hier om genetische testen die welbepaalde mutaties in de kankercellen opsporen, zoals van EGFR, KRAS of ALK. Het resultaat is gewoonlijk pas na enkele weken beschikbaar. Deze testen worden alleen aangevraagd als de patiënt in aanmerking komt voor een doelgerichte behandeling.
Leven met ALK+ longkanker?
ALK+ kanker wordt geassocieerd met niet-erfelijke veranderingen in het ALK gen en treft vaak mensen jonger dan 50...
Lees verderNaast de longkanker die het vaakst in verband wordt gebracht met roken, zijn er andere vormen van deze kanker, waaronder ALK+ longkanker.
Lees verderBijna 85% van alle longkankers worden veroorzaakt door tabak. Stoppen met roken is dan ook de belangrijkste preventiemaatregel.
Lees verderDe Caring Hat werd ontworpen door Fabienne Delvigne. Dit initiatief biedt hoeden aan als alternatieve oplossing voor pruiken en mutsen, bijvoorbeeld voor wie lijdt aan haaruitval ten gevolge van een kankerbehandeling.
Prof. dr. Johan Vansteenkiste, Respiratoire Oncologie, UZ Gasthuisberg
Nathalie, 45 jaar
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen