De therapeutische strategie

Bij jonge patiënten wordt gewoonlijk de volgende therapeutische strategie gehanteerd:

• inductietherapie, met drie of vier cycli van elk drie à vier weken, tijdens dewelke de patiënt drie types geneesmiddelen toegediend krijgt: de combinatie van een proteasoominhibitor, een immunomodulator en een corticoïde;
• deze inductietherapie wordt gevolgd door een autotransplantatie die vooraf gegaan wordt door een hoge dosis chemotherapie;
• daarna volgt de consolidatiefase, met twee cycli van de bij de inductietherapie gebruikte drievoudige medicatie.

​De rol van de onderhoudsbehandeling (voortzetten van de behandeling tot een eventueel recidief) is omstreden bij jonge patiënten. Een onderhoudsbehandeling bestaat in het toedienen van een lage dosis immunomodulator op lange termijn. Dit verlengt de levensverwachting, maar vergroot ook het risico op het ontwikkelen van een 'secundaire' kanker (metastase).

Bij oudere patiënten (vanaf 65 jaar) zijn er twee mogelijkheden:

• de combinatie van een immunomodulator of een proteasoominhibitor en een corticoïde tot aan de progressie van myeloom,
• een drieledige medicatie met als onderdelen chemotherapie , een corticoïde en een proteasoominhibitor.