Leven met cortisone

Het gebruik van cortisone kan aanleiding geven tot angstgevoelens, slapeloosheid, food cravings en stemmingswisselingen, maar gewoonlijk verdwijnen die na verloop van tijd. De langdurige inname van cortisone kan cataract en glaucoom in de hand werken. Laat preventief uw intraoculaire druk meten door een oogarts. Een ander gevaar van de langdurige inname van cortisone is het verlies aan botmassa (osteopenie-osteoporose), iets wat vooral bij vrouwen na de menopauze voorkomt. Osteoporose kan men overigens tegengaan door de inname van calciumsupplementen en vitamine D, en door voldoende te bewegen.

Wie overweegt om zich te laten vaccineren (tegen griep, hepatitis B, COVID-19, tetanus, enz.), doet er goed aan om de arts op de hoogte te brengen van het feit dat men een cortisonebehandeling volgt.

Op dit moment zijn er nog onvoldoende gegevens beschikbaar over de toxiciteit en het gebruik van cortisone tijdens de zwangerschap. Het is daarom aangewezen om het middel niet te gebruiken als men zwanger is. Als het niet anders kan, is overleg nodig met de behandelende arts en de gynaecoloog. Zij kunnen dan de voordelen en risico’s afwegen, en ook nagaan wat de eventuele gevaren zijn voor de toekomstige moeder en de foetus.

Aarzel niet om te starten met een regelmatige vaste vorm van lichaamsbeweging. Gewoon wandelen, joggen of fietsen is prima voor het behoud van een goede spiermassa en een gezonde botdichtheid, en voorkomt overgewicht en osteoporose. Cortisone zorgt immers voor een andere vetverdeling aan de bovenkant van de rug, in de borsten, rond de taille en in het gezicht, dat ronder kan worden.

Bewegen heeft daarnaast ook een gunstige invloed op stemmingswisselingen en is een middel tegen slapeloosheid.

Vooral de langdurige inname van cortisone veronderstelt dat u uw levenswijze aanpast om te vermijden dat u last krijgt van gewichtstoename, slaapproblemen, verlies aan spiermassa, of dat u het risico loopt op hoge bloeddruk, diabetes type II of nog andere klachten.