Verworven epilepsie

Meest frequent

Verworven epilepsie is veruit de meest frequente vorm (ongeveer 60% van de gevallen). De epilepsie wordt in dat geval veroorzaakt door een afwijking in een specifieke zone van de hersenen (meer bepaald van de hersenschors). Het is die afwijking die, in de getroffen zone, de epilepsiehaard doet ontstaan. De eerste aanvallen volgen meestal pas enkele jaren na het ontstaan van dit focale letsel. Zo kan iemand epilepsieaanvallen krijgen verschillende jaren na een cerebrovasculair accident of een zwaar schedeltrauma met hersenletsel.

Zeer uiteenlopende letsels

Allerlei letsels kunnen epilepsieaanvallen veroorzaken:

• abnormale hersenontwikkeling tijdens de zwangerschap
• een blijvend litteken na een schedeltrauma, een hersenvliesontsteking of een beroerte
• vaatmisvorming (bv. aneurysma of angioom)
• hersentumor
• enz.

Bij epilepsie als gevolg van verworven letsels gaat het altijd om focale epilepsie. Die kan echter ontaarden in gegeneraliseerde epilepsieaanvallen wanneer de abnormale elektrische activiteit zich uitbreidt naar de volledige hersenschors. Ze is soms moeilijk onder controle te krijgen met geneesmiddelen.