ADHD: stoornis in de hersenen

Oorzaak: de frontale kwab

De definitieve oorzaken van ADHD liggen nog altijd niet vast. Wel weten we vandaag, vooral dankzij de huidige hersenbeeldvormingstechnieken, dat ADHD het gevolg is van de slechte werking van bepaalde hersengebieden. Het gaat meer bepaald om twee zones.

Tween gebieden

De eerste is de frontale kwab, die de hogere hersenfuncties stuurt, zoals inhibitie (remming), planning en responsmodulatie. Deze drie functies zijn verstoord bij ADHD.

De tweede zone ligt diep in de hersenen en omvat een hele reeks complexe structuren, waaronder het zogenaamde striatum. ADHD zou het resultaat zijn van een slechte 'communicatie' tussen die structuren, wat de inhibitie van de door onze hersenen gestuurde responsen en reacties zou verhinderen. We weten trouwens dat patiënten die een trauma hebben opgelopen in één van die structuren (de novo) ADHD kunnen ontwikkelen.

Het belang van hersen-neurotransmitters

Onze hersenen zijn uitgerust met minuscule boodschappers, de zogenaamde neurotransmitters. Die zorgen voor een vlotte informatiedoorstroming. Bij ADHD spelen twee neurotransmitters een rol. Dopamine lijkt daarbij de belangrijkste. Het 'dopaminerge' systeem is betrokken bij de motivatie- en bekrachtigingsprocessen.

Ook noradrenaline is essentieel. Deze neurotransmitter speelt een rol bij het leervermogen, het geheugen en de waakzaamheid. Bij ADHD is de noradrenaline-productie verstoord, vooral in de frontale kwab.