Behandeling

Progressieve aanpak

De traditionele aanpak is om diabetes stapsgewijze te behandelen. De behandeling begint met een aanpassing van de levenswijze. Als dat niet volstaat om de glykemie te normaliseren, worden antidiabetica voorgeschreven. Eerst één geneesmiddel door de mond, waarvan de dosering geleidelijk wordt verhoogd. Daarna worden meerdere geneesmiddelen gecombineerd. Na jaren evolutie zullen orale antidiabetica doorgaans niet meer werken omdat de insulinesecretie vermindert. Dan moeten injecteerbare geneesmiddelen worden toegediend, waaronder insuline en de nieuwe incretinomimetica.

Een van meet af aan agressievere behandeling

De tendens is momenteel om van meet af aan sterker toe te slaan. De behandeling zal agressiever zijn bij jongere patiënten met een recente diabetes. Maar bij oudere patiënten en/of patiënten die al lang suikerziekte hebben, zullen we voorzichtiger te werk gaan. Die mensen hebben immers een zwakker hart en zijn gevoeliger voor hypoglykemie (sterke daling van het suikergehalte in het bloed) als gevolg van de behandeling.

Soms is naast een aanpassing van de levenswijze ook een medicamenteuze behandeling nodig om de bloeddruk onder controle te brengen. De arts kiest dan geneesmiddelen die de suikerziekte niet verergeren. Hij zal de voorkeur geven aan een product uit de klasse van de 'remmers van het angiotensineconverterende enzym' of een 'sartan'.

De cholesterol wordt verlaagd met een 'statine'. De arts kan ook beslissen om aspirine in een lage dosering voor te schrijven. Dat maakt het bloed vloeibaar en voorkomt de vorming van bloedstolsels, die de slagader ineens kunnen verstoppen.

De bestaande antidiabetica hebben wisselende invloed op het gewicht. Gezien de negatieve rol die overgewicht speelt bij de ontwikkeling van diabetes, zou de voorkeur moeten gaan naar geneesmiddelen die geen of een gunstig effect hebben op het lichaamsgewicht. Een ander criterium is de veiligheid van de geneesmiddelen, vooral het risico op hypoglykemie (te sterke daling van het bloedsuikergehalte). Hypoglykemie is immers zeer vervelend en kan gevaarlijk zijn.

Insuline-injecties

Insuline is niet de ideale behandeling bij type 2-diabetes. Insuline verlaagt de glykemie (suikergehalte in het bloed), maar werkt een gewichtstoename in de hand. Toch moet een behandeling met insuline worden gestart als de glykemiedoelstellingen niet kunnen worden gerealiseerd met een combinatie van evenwichtige voeding, lichaamsbeweging en orale antidiabetica. Na verloop van tijd moeten nagenoeg alle patiënten insuline krijgen. Bij type 1-diabetes wordt geen insuline meer geproduceerd en moet meteen insuline worden toegediend. Er worden dan geen orale antidiabetica gegeven.

Injecties van incretinomimetica

Deze nieuwe geneesmiddelen bootsen de werking na van incretine (GLP-1), een natuurlijk hormoon. Ze controleren de glykemie en verlagen het gewicht. Ze worden toegediend in een vaste dosering, wat voor de patiënt veel gemakkelijker is dan insuline.

Controle van de glykemie

De behandeling heeft tot doel de sterfte en de complicaties als gevolg van diabetes te verminderen. Een van de manieren om dat te bereiken, is een verlaging van de glykemie (het suikergehalte in het bloed) tot normale waarden. Maar de behandeling is meer dan dat. De glykemiedoelstelling moet gepaard gaan met een controle van alle klassieke cardiovasculaire risicofactoren, om het cardiovasculaire risico zo sterk mogelijk te verlagen.

Controle van de bloeddruk en de cholesterol

Type 2-diabetes is een situatie met een zeer hoog cardiovasculair risico. Daarom moeten de bloeddruk en de cholesterol strikter worden gecontroleerd dan bij de algemene bevolking. De bloeddruk moet worden verlaagd tot minder dan 130/80 mmHg en de cholesterol (LDL-cholesterol, de 'slechte cholesterol') tot minder dan 100 mg/dl. Het is belangrijk om te weten dat die doelstellingen een aanpassing van de levenswijze vergen. De patiënt moet vermageren voor er geneesmiddelen worden voorgeschreven.