Zoeken naar de oorzaak van slapeloosheid

Slaapanalyse

De onderzoeken in de slaapkliniek gebeuren 's nachts. Voordat de patiënt inslaapt, worden een aantal sensoren geplaatst. Die registreren verschillende parameters: hersenritme, bewegingen, ademhaling, zuurstofgehalte en hartritme. Met deze globale evaluatie kan worden bepaald of de slapeloosheid (insomnia) mogelijk het gevolg is van een onderliggende aandoening. Het onderzoek van de slaap bestrijkt verschillende medische disciplines. De somnoloog speelt in zekere zin de rol van orkestleider. Hij coördineert het werk van de keel-, neus- en oorarts, de pneumoloog, de neuroloog, de psychiater...

Polysomnografie

Bijzondere aandacht gaat natuurlijk naar de slaap zelf. Die wordt geanalyseerd met behulp van een polysomnograaf. Dat toestel registreert de elektrische activiteit van de hersenen, de oogbewegingen en de spiertonus. Op basis van deze gegevens bepaalt de somnoloog het aantal doorgemaakte slaapcycli, de diepte van de slaap, de slaapduur, het optreden van korte perioden van ontwaken 's nachts...

Door polysomnografie kunnen ademstilstanden (slaapapneus) worden opgespoord. Die kunnen het zuurstofgehalte in het bloed sterk doen dalen.

Slaapdagboek

Maar de technologie kan niet alles. Alleen de patiënt zelf kan informatie geven over de kwaliteit van zijn slaap. De polysomnografische gegevens kunnen een normale slaapcyclus aangeven, terwijl de patiënt klaagt over vermoeidheid overdag. Daarom maakt de somnoloog ook gebruik van een slaapdagboek. In dit dagboek noteert de patiënt dagelijks het tijdstip dat hij opstaat en gaat slapen. Ook het moment dat hij inslaapt, het aantal keren dat hij 's nachts wakker wordt, siësta's, ingenomen geneesmiddelen en wanneer overdag de man met de hamer langskomt worden genoteerd. Door deze 'slaaphistoriek' kan de somnoloog eventuele contraproductieve gewoonten van de patiënt identificeren.