Onderhoud met de specialist

Vroegtijdige diagnose

Een vroegtijdige diagnose -vanaf de eerste signalen van de stoornis maakt- het mogelijk om klachten te behandelen.

Hoe sneller de behandeling start, hoe beter ongetwijfeld de prognose. Bij volwassenen komt de diagnose al te vaak te laat. De aandachtsstoornissen, hyperactiviteit en impulsiviteit worden gemaskeerd door angst- en depressieklachten, alcohol- en geneesmiddelenverslaving en door een gevoel van waardeloosheid. Die klachten vormen meestal de eerste aanleiding om een arts te raadplegen.

De voorgeschiedenis van de patiënt nagaan

De diagnose is gebaseerd op een onderhoud met een (kinder)psychiater of (kinder)neuroloog. Die zal de voorgeschiedenis van de patiënt nagaan en vragen of hij sinds zijn geboorte al last heeft (gehad) van hyperactiviteit, aandachtsstoornissen en impulsiviteit. Hij zal ook speuren naar mogelijk traumatiserende gebeurtenissen en alle levenssferen van de patiënt nagaan: het gezin, de school als het om een kind gaat, het werk als het om een volwassene gaat.

Informatiebronnen

De intensiteit van ADHD hangt sterk af van de omgeving. Zo is het perfect mogelijk dat de patiënt tijdens het eerste gesprek rustig en aandachtig is!

Vandaar dat naast de patiënt zelf ook andere informatiebronnen noodzakelijk zijn om sommige symptomen te bevestigen die de patiënt als normaal beschouwt omdat ze er altijd al geweest zijn.

Ouders en leerkrachten spelen dan ook een belangrijke rol. Bij volwassenen kan de partner van de patiënt nuttige informatie aandragen.