De oorzaken van aHUS: genetische wijzigingen en auto-antistoffen

Genetische mutaties

Bij 40 tot 60% van de patiënten met een atypisch hemolytisch uremisch syndroom (aHUS) wordt een mutatie gevonden in de genen die de eiwitten van het complementsysteem aanmaken. Bij ongeveer 10% van de patiënten worden zelfs mutaties in verschillende genen gevonden.

Niet alle dragers van een mutatie zullen de ziekte ook effectief krijgen. Dat is alleen bij dragers van bepaalde mutaties het geval. En dan nog kan het ziektebeeld sterk verschillen van de ene persoon tot de andere. Bij aanwezigheid van meer dan één mutatie neemt de kans op aHUS toe.

Bij 30 tot 50% van de patiënten echter zal een genetische analyse de mutatie niet kunnen aantonen, omdat bepaalde genen als oorzaak van de ziekte nog niet gekend zijn.

Familiale of sporadische vorm

Omdat de genetische mutaties worden overgeërfd, kunnen dezelfde mutaties aanwezig zijn in een familie. Maar een mutatie kan ook toevallig bij iemand voor de eerste keer optreden (sporadisch), zonder familiale voorgeschiedenis.

Eenzelfde mutatie geeft niet bij ieder individu hetzelfde ziektebeeld.

Bepalend voor de evolutie van de ziekte

Het soort genetische mutatie is sterk bepalend voor de klinische evolutie. Zo kunnen bepaalde mutaties sneller leiden tot overlijden van de patiënt of terminaal nierfalen, waarvoor dialyse (kunstnier) nodig wordt. Andere mutaties kunnen een milder verloop van aHUS geven, maar veroorzaken nieuwe opstoten of recidieven van aHUS. In zeldzamere gevallen blijft het bij een enkele episode.

Auto-antistoffen

Bij een aantal patiënten met aHUS wordt geen mutatie gevonden maar wel antistoffen tegen een van de eigen complementfactoren. Het klinische beeld verschilt echter niet van dat van een mutatie in een gen voor deze complementfactor.