Schildklieroftalmopathie: een symptoom van de ziekte van Graves-Basedow

Bij schildklieroftalmopathie puilen de oogbollen uit de oogkassen. Dat wordt ook exoftalmie genoemd. Patiënten hebben dus wijdopen, ‘uitpuilende’, soms een beetje rode ogen. Die oogkasaandoening wordt doorgaans in verband gebracht met antistoffen tegen de TSH-receptoren (Thyroïd Stimulating Hormone), en wijst dus dikwijls op de ziekte van Graves, ook wel de ziekte van Basedow genoemd. Die antistoffen zouden namelijk de vetcellen (adipocyten) en andere cellen, de zogenaamde fibroblasten, in de oogkassen doen groeien.

Meestal verdwijnt het fenomeen met de medicamenteuze behandeling van hyperthyreoïdie. In veel zeldzamere gevallen, als de oogkasaandoening gezichtssymptomen veroorzaakt zoals dubbel zicht (diplopie), kunnen corticosteroïden, gerichte radiotherapie of zelfs chirurgie worden gebruikt. Het opgestapelde weefsel achter de ogen wordt dan verwijderd.