Lactose-intolerantie: definitief of voorbijgaand?

Lactose-intolerantie gezien vanuit de darmen

De wand van de darm is niet glad, maar bestaat uit uiterst kleine plooien of darmvlokken. In een normale situatie wordt de lactase – het enzym dat de lactose (melksuiker) afbreekt – op het topje van die darmvlokken afgescheiden, de zogenaamde ’borstelzoom’.

Erfelijk bepaalde lactose-intolerantie

Bij sommige kinderen stopt die activiteit om genetisch bepaalde redenen na de borstvoedingperiode. Lactase verdwijnt dan uit de dunne darm. Er wordt dan gesproken van primaire alactasie waaraan lactose-intolerantie te wijten is.

Secundaire alactasie, onomkeerbare lactose-intolerantie

Sommige ziekten vernielen het slijmvlies in de darm, waardoor het dus geen lactase meer kan aanmaken. Dat wordt secundaire alactasie genoemd. De daaruit voortkomende spijsverteringsproblemen zijn vaak tijdelijk. Als de aan de basis liggende ziekte genezen is, herstelt het slijmvlies zich. Enkele oorzaken van secundaire alactasie zijn:

• Darminfectie
• Niet-gediagnosticeerde gluten-intolerantie (het slijmvlies van de darmen wordt vernield als de betrokken persoon gluten blijft innemen)
• Inflammatoire darmziektes, zoals de ziekte van Crohn of rectocolitis.