Geneesmiddelen tegen urine-incontinentie als gevolg van een overactieve blaas

Doel van de geneesmiddelen

De geneesmiddelen hebben als doel:

• de hevige aandrang te verminderen;
• de frequentie van de plasbeurten te verminderen;
• de kans op incontinentie te verkleinen.

De geneesmiddelen moeten ervoor zorgen dat de blaaswand minder onwillekeurig samentrekt bij de blaasvulling. Zo kan het urinevolume in de blaas verhogen, zonder dat de patiënt last krijgt van een frequente en hevige plasdrang.

Anticholinergica

Voor een overactieve blaas wordt een specifieke farmaceutische klasse aan geneesmiddelen gebruikt: de anticholinergica. Die verhinderen dat acetylcholine, een chemische stof die wordt aangemaakt door het lichaam, de blaasspier kan doen samentrekken.

Steeds beter verdragen geneesmiddelen

De eerste anticholinergica werden vaak slecht verdragen. Ondanks hun behoorlijke werking hadden ze heel wat bijwerkingen:

• droge mond;
• gezichtsstoornissen;
• duizeligheid;
• constipatie;
• verwardheid, vooral bij ouderen.

Door die bijwerkingen nam slechts 20% van de patiënten na een jaar nog zijn geneesmiddelen. Vandaag zijn er evenwel nieuwe geneesmiddelen beschikbaar. Die werken selectief in op de acetylcholinereceptoren in de blaaswand. Ze veroorzaken heel wat minder bijwerkingen.

Therapeutisch effect binnen drie maanden

De behandeling moet gedurende één tot drie maanden worden voortgezet. Dat is nodig om haar doeltreffendheid en tolerantie te kunnen beoordelen. Zonder het advies van de arts wordt de behandeling dus beter niet gestopt, therapietrouw is essentieel.